1. Typowe problemy związane z proszkiem szpachlowym
Szybkie schnięcie wynika głównie z ilości dodanego proszku popiołowo-wapniowego (zbyt duża, ilość proszku popiołowo-wapniowego użytego w formule szpachlowej można odpowiednio zmniejszyć) jest związane ze współczynnikiem zatrzymywania wody przez włókno, a także jest związane suchość ściany.
Łuszczenie się i zwijanie związane jest ze stopniem zatrzymywania wody, co łatwo wystąpić przy małej lepkości celulozy lub niewielkiej ilości dodatku.
Usuwanie proszku z masy szpachlowej do ścian wewnętrznych jest związane z ilością dodanego proszku popiołowo-wapniowego (ilość proszku popiołowo-wapniowego w recepturze szpachli jest zbyt mała lub czystość proszku popiołowo-wapniowego jest zbyt niska, a ilość popiołu wapnia w proszku w formule szpachli należy odpowiednio zwiększyć).Jednocześnie ma to związek z ilością i jakością celulozy, co przekłada się na stopień zatrzymywania wody w produkcie.Stopień retencji wody jest niski, a czas dla proszku popiołowo-wapniowego (tlenek wapnia w proszku popiołowo-wapniowym nie jest w pełni przekształcany w wodorotlenek wapnia) jest niewystarczający.spowodowany.
Pienienie jest związane z wilgotnością suchą i płaskością ściany, a także z konstrukcją.
Pojawienie się punkcików jest związane z celulozą, która ma słabe właściwości błonotwórcze.Jednocześnie zanieczyszczenia celulozy reagują nieznacznie z popiołem wapniowym.Jeśli reakcja jest silna, proszek szpachlowy będzie miał postać pozostałości skrzepu fasoli.Nie można go położyć na ścianie, a jednocześnie nie ma siły spójności.Dodatkowo taka sytuacja ma miejsce również w przypadku produktów takich jak karboksymetyl zmieszany z celulozą.
Pojawiają się kratery i dziury.Jest to oczywiście związane z napięciem powierzchniowym wody w wodnym roztworze hydroksypropylometylocelulozy.Napięcie wody w wodnym roztworze hydroksyetylu nie jest oczywiste.Dobrze byłoby wykonać kurację wykańczającą.
Po wyschnięciu kit łatwo pęka i żółknie.Wiąże się to z dodatkiem dużej ilości proszku popiołowo-wapniowego.Jeśli ilość proszku popiołowo-wapniowego zostanie dodana za dużo, twardość szpachli po wyschnięciu wzrośnie.Jeśli masa szpachlowa nie jest elastyczna, łatwo pęka, zwłaszcza gdy zostanie wystawiona na działanie siły zewnętrznej.Ma to również związek z dużą zawartością tlenku wapnia w mączce popiołowo-wapniowej.
2. Dlaczego masa szpachlowa po dodaniu wody staje się rzadsza?
Celuloza stosowana jest w szpachlówce jako zagęszczacz i środek zatrzymujący wodę.Ze względu na tiksotropię samej celulozy, dodatek celulozy do masy szpachlowej powoduje tiksotropię również po dodaniu do szpachli wody.Tiksotropia ta jest spowodowana zniszczeniem luźno połączonej struktury składników masy szpachlowej.Struktura ta powstaje w spoczynku i rozpada się pod wpływem stresu.Oznacza to, że lepkość zmniejsza się podczas mieszania, a lepkość powraca po zatrzymaniu.
3. Jaki jest powód, dla którego kit jest stosunkowo ciężki w procesie skrobania?
W tym przypadku lepkość powszechnie stosowanej celulozy jest zbyt wysoka.Niektórzy producenci do produkcji szpachli zużywają 200 000 celulozy.Powstała w ten sposób masa szpachlowa ma dużą lepkość, przez co podczas skrobania wydaje się ciężka.Zalecana ilość szpachli do ścian wewnętrznych to 3-5 kg, a lepkość 80 000-100 000.
4. Dlaczego celuloza o tej samej lepkości różni się w dotyku zimą i latem?
Ze względu na żelowanie termiczne produktu, lepkość szpachli i zaprawy będzie stopniowo spadać wraz ze wzrostem temperatury.Gdy temperatura przekroczy temperaturę żelu produktu, produkt wytrąci się z wody i straci swoją lepkość.Temperatura pokojowa latem zwykle przekracza 30 stopni, co znacznie różni się od temperatury zimą, więc lepkość jest niższa.Przy stosowaniu preparatu latem zaleca się wybrać produkt o większej lepkości lub zwiększyć ilość celulozy i wybrać produkt o wyższej temperaturze żelowania.Staraj się nie używać metylocelulozy latem.Temperatura żelu wynosi około 55 stopni, jeśli temperatura jest nieco wyższa, znacznie wpłynie to na jego lepkość.
Czas publikacji: 4 maja 2023 r