Analiza znaczenia hydroksypropylometylocelulozy (HPMC) w zaprawie mieszanej na sucho

Chińska nazwa HPMC to hydroksypropylometyloceluloza.Jest niejonowy i często stosowany jako środek zatrzymujący wodę w zaprawach mieszanych na sucho.Jest to najczęściej stosowany materiał zatrzymujący wodę w zaprawach.Produkt eterowy na bazie polisacharydów, wytwarzany w procesie alkalizacji i eteryfikacji.Sam nie ma ładunku, nie reaguje z naładowanymi jonami w materiale żelującym i ma stabilne działanie.Cena jest również niższa niż innych rodzajów eterów celulozy, dlatego jest szeroko stosowany w zaprawach suchych.

Funkcja hydroksypropylometylocelulozy: Może zagęścić świeżo wymieszaną zaprawę, aby uzyskać określoną lepkość na mokro i zapobiec segregacji.(Zagęszczanie) Retencja wody jest również najważniejszą cechą, która pomaga utrzymać ilość wolnej wody w zaprawie, dzięki czemu po wykonaniu zaprawy materiał cementowy ma więcej czasu na uwodnienie.(Retencja wody) Ma właściwości napowietrzające, które mogą wprowadzić jednolite i drobne pęcherzyki powietrza, poprawiając konstrukcję zaprawy.

Im wyższa lepkość eteru hydroksypropylometylocelulozy, tym lepsza zdolność zatrzymywania wody.W przypadku tego samego produktu wyniki lepkości mierzone różnymi metodami są bardzo różne, a w niektórych przypadkach różnice są nawet dwukrotnie większe.Dlatego porównując lepkość należy przeprowadzić pomiędzy tymi samymi metodami testowymi, w tym temperaturą, rotorem itp.

Jeśli chodzi o wielkość cząstek, im drobniejsza cząstka, tym lepsza retencja wody.Po zetknięciu się dużych cząstek eteru celulozy z wodą powierzchnia natychmiast się rozpuszcza i tworzy żel, który otula materiał i zapobiega dalszej infiltracji cząsteczek wody.Czasami nie można go równomiernie zdyspergować i rozpuścić nawet po długotrwałym mieszaniu, tworząc mętny kłaczkowaty roztwór lub aglomerację.Ma to ogromny wpływ na retencję wody w eterze celulozy, a rozpuszczalność jest jednym z czynników decydujących o wyborze eteru celulozy.Rozdrobnienie jest również ważnym wskaźnikiem wydajności eteru metylocelulozowego.Wymaga się, aby MC stosowany w zaprawie proszkowej był proszkiem o niskiej zawartości wody, a rozdrobnienie wymaga również, aby 20–60% wielkości cząstek było mniejsze niż 63 um.Rozdrobnienie wpływa na rozpuszczalność eteru hydroksypropylometylocelulozy.Gruby MC jest zwykle ziarnisty i łatwo rozpuszcza się w wodzie bez aglomeracji, ale szybkość rozpuszczania jest bardzo powolna, więc nie nadaje się do stosowania w zaprawie w postaci suchego proszku.W zaprawie proszkowej MC jest rozproszony wśród materiałów cementowych, takich jak kruszywo, drobny wypełniacz i cement, i tylko wystarczająco drobny proszek pozwala uniknąć aglomeracji eteru metylocelulozowego podczas mieszania z wodą.

Ogólnie rzecz biorąc, im wyższa lepkość, tym lepszy efekt zatrzymywania wody.Jednak im wyższa lepkość i większa masa cząsteczkowa MC, tym odpowiednie zmniejszenie jego rozpuszczalności będzie miało negatywny wpływ na wytrzymałość i właściwości konstrukcyjne zaprawy.Im wyższa lepkość, tym wyraźniejszy efekt zagęszczania zaprawy, ale nie jest on wprost proporcjonalny.Im większa lepkość, tym bardziej lepka będzie mokra zaprawa, czyli w trakcie budowy objawia się przyklejaniem do skrobaka i dużą przyczepnością do podłoża.Jednak zwiększanie wytrzymałości strukturalnej samej mokrej zaprawy nie jest pomocne.Oznacza to, że podczas budowy działanie zapobiegające uginaniu się nie jest oczywiste.Wręcz przeciwnie, niektóre modyfikowane etery metylocelulozy o średniej i niskiej lepkości mają doskonałe właściwości poprawiające wytrzymałość strukturalną mokrej zaprawy.

Retencja wody w HPMC jest również związana z zastosowaną temperaturą, a retencja wody w eterze metylocelulozowym zmniejsza się wraz ze wzrostem temperatury.Jednak w rzeczywistym zastosowaniu materiału zaprawa w postaci suchego proszku jest często nakładana na gorące podłoża w wysokich temperaturach (wyższych niż 40 stopni) w wielu środowiskach, takich jak tynkowanie szpachli ścian zewnętrznych pod słońcem latem, co często przyspiesza utwardzanie cementu i utwardzanie zaprawy suchej proszkowej.Spadek stopnia retencji wody prowadzi do oczywistego wrażenia, że ​​wpływa to zarówno na urabialność, jak i odporność na pękanie, a szczególnie istotne jest ograniczenie wpływu czynników temperaturowych w tych warunkach.Pod tym względem dodatki w postaci eteru metylohydroksyetylocelulozowego są obecnie uważane za awangardę rozwoju technologicznego.Mimo zwiększonej ilości metylohydroksyetylocelulozy (formuła letnia) urabialność i odporność na pękanie nadal nie odpowiadają potrzebom użytkowym.Dzięki specjalnej obróbce MC, takiej jak zwiększenie stopnia eteryfikacji itp., efekt zatrzymywania wody może zostać utrzymany w wyższej temperaturze, dzięki czemu może zapewnić lepszą wydajność w trudnych warunkach.

Ogólnie HPMC ma temperaturę żelu, którą można z grubsza podzielić na 60 typów, 65 typów i 75 typów.W przypadku przedsiębiorstw stosujących piasek rzeczny do zwykłej gotowej zaprawy najlepiej zastosować HPMC typu 75 o wysokiej temperaturze żelowania.Dozowanie HPMC nie powinno być zbyt duże, gdyż w przeciwnym razie zwiększy się zapotrzebowanie na wodę zaprawy, będzie ona kleić się do pacy, a czas wiązania będzie zbyt długi, co będzie miało wpływ na możliwość wykonania.Różne produkty zapraw wykorzystują HPMC o różnej lepkości i nie używają przypadkowo HPMC o wysokiej lepkości.Dlatego chociaż produkty z hydroksypropylometylocelulozy są dobre, należy je chwalić, gdy są dobrze stosowane.Wybór odpowiedniego HPMC jest głównym obowiązkiem personelu laboratoryjnego przedsiębiorstwa.


Czas publikacji: 12 kwietnia 2023 r