Eter celulozy jest syntetycznym polimerem wykonanym z naturalnego celulozy jako surowca przez modyfikację chemiczną. Eter celulozy jest pochodną naturalnej celulozy, wytwarzania eteru celulozy i syntetycznego polimeru jest różne, jego najbardziej podstawowym materiałem jest celuloza, naturalne związki polimerowe. Ze względu na szczególność naturalnej struktury celulozy sama celuloza nie ma zdolności reagowania z środkiem eterycznym. Ale po leczeniu środka pęcznienia zniszczono silne wiązania wodorowe między łańcuchami molekularnymi i łańcuchami, a aktywność grupy hydroksylowej uwalniono do cellulozy alkalicznej o zdolności reakcji, a eter celulozy uzyskano poprzez reakcję środka eteryfikacyjnego - OH grupy do - lub grupy.
Właściwości eterów celulozy zależą od rodzaju, liczby i rozkładu podstawników. Klasyfikację eteru celulozowego opiera się również na rodzaju podstawników, stopień etyfikacji, rozpuszczalności i powiązanej aplikacji można sklasyfikować. Zgodnie z rodzajem podstawników na łańcuchu molekularnym można go podzielić na pojedynczy eter i mieszany eter. MC jest zwykle używany jako pojedynczy eter, podczas gdy HPMC jest mieszanym eterem. Eter metylocelulozowy MC jest naturalną jednostką glukozy docellozową na hydroksylu jest zastępuje metodled metodą struktury produktu [CO H7O2 (OH) 3-H (Och3) H] X, hydroksypropylo-metyloceluloza eter Eter HPMC jest jednostką na hydroksylu jest częścią zastępowanej metodoksydu, kolejna część hydroksylowo-cellelulozy HPMC jest jednostką strukturalną, strukturalną. [C6H7O2 (OH) 3-mn (OCH3) M [OCH2CH (OH) CH3] N] X i hydroksyetyloceluloza eterowa, która jest szeroko stosowana i sprzedawana na rynku.
Z rozpuszczalności można podzielić na typ jonowy i typ jonowy. Rozpuszczalny w wodzie niejonowy eter celulozy składa się głównie z eteru alkilowego i eteru hydroksylowego alkilowego dwóch serii odmian. Jonic CMC jest stosowany głównie w syntetycznym detergencie, tekstyliach, druku, wykorzystywaniu żywności i ropy naftowej. Nie-jonowy MC, HPMC, HEMC i inne stosowane głównie w materiałach budowlanych, powłokach lateksowych, medycynie, codziennej chemii i innych aspektach. Jako środek zagęszczający, środek zatrzymujący wodę, stabilizator, dyspergator, środek formujący film.
Zatrzymanie eteru celulozy
W produkcji materiałów budowlanych, zwłaszcza suchej moździerza mieszanej, eter celulozy odgrywa niezastąpioną rolę, szczególnie w produkcji specjalnej zaprawy (zmodyfikowana zaprawa), jest niezbędną częścią.
Ważna rola rozpuszczalnego w wodzie eteru celulozy w zaprawie ma głównie trzy aspekty, jeden to doskonała zdolność zatrzymywania wody, druga to wpływ spójności zaprawy i tixotropii, a trzecia to interakcja z cementem.
Zatrzymanie wody w eterze celulozy, zależy od podstawy hydroskopowości, składu zaprawy, grubości warstwy zaprawy, zapotrzebowania na wodę zapędu, czasu kondensacji materiału kondensacji. Zatrzymanie wody w eteru celulozy wynika z rozpuszczalności i odwodnienia samego eteru celulozy. Dobrze wiadomo, że łańcuchy molekularne celulozy, chociaż zawierają dużą liczbę wysoce uwodnionych grup OH, są nierozpuszczalne w wodzie ze względu na ich wysoce krystaliczną strukturę. Zdolność nawodnienia samych grup hydroksylowych nie wystarcza, aby zapłacić za silne międzycząsteczkowe wiązania wodorowe i siły van der Waalsa. Gdy podstawniki są wprowadzane do łańcucha molekularnego, nie tylko podstawniki niszczą łańcuch wodoru, ale także wiązania wodorowe w Interchain są zepsute z powodu zaklinowania podstawników między sąsiednimi łańcuchami. Im większe są podstawniki, tym większa odległość między cząsteczkami. Im większe niszczenie efektu wiązania wodorowego, ekspansja sieci celulozy, roztwór do eteru celulozy staje się rozpuszczalny w wodzie, tworzenie roztworu o wysokiej lepkości. Wraz ze wzrostem temperatury nawodnienie polimeru maleje, a woda między łańcuchami jest wypędzana. Gdy efekt odwadniający jest wystarczający, cząsteczki zaczynają się agregować, a żel składa się w sieci trójwymiarowej. Czynniki wpływające na zatrzymanie wody przez zaprawę obejmują lepkość eteru celulozowego, dawkę, finał cząstek i temperaturę usług.
Im większa lepkość eteru celulozy, tym lepsza wydajność zatrzymywania wody, lepkość roztworu polimeru. Masa cząsteczkowa (stopień polimeryzacji) polimeru zależy również od długości i morfologii struktury cząsteczkowej łańcucha, a rozkład liczby podstawników bezpośrednio wpływa na zakres lepkości. [eta] = km alfa
Wewnętrzna lepkość roztworów polimerowych
M waga cząsteczkowa polimeru M
Stała charakterystyczna polimeru α
K Współczynnik roztworu lepkości K
Lepkość roztworu polimeru zależy od masy cząsteczkowej polimeru. Lepkość i stężenie roztworów eteru celulozy są związane z różnymi zastosowaniami. Dlatego każdy eter celulozy ma wiele różnych specyfikacji lepkości, regulacja lepkości odbywa się również głównie poprzez degradację alkalicznej celulozy, a mianowicie złamania łańcucha cząsteczkowego celulozy.
W przypadku wielkości cząstek, im drobniejsza cząstka, tym lepsza retencja wody. Duże cząsteczki eteru celulozy z wodą, powierzchnia natychmiast rozpuszcza się i tworzy żel do owinięcia materiału, aby zapobiec kontynuowaniu przenikania cząsteczek wody, czasem nie można równomiernie rozpuszczyć, tworzenie błotnistego roztworu lub aglomeratu. Rozpuszczalność eteru celulozy jest jednym z czynników wyboru eteru celulozy.
Pogrubienie i tixotropia eteru celulozy
Drugi efekt eteru celulozowego - pogrubienie zależy od: stopień polimeryzacji eteru celulozy, stężenie roztworu, szybkość ścinania, temperatura i inne warunki. Właściwość żelowania roztworu jest unikalna dla alkilowej celulozy i jego zmodyfikowanych pochodnych. Charakterystyka żelowania jest związana ze stopniem podstawienia, koncentracji roztworu i dodatkami. W przypadku pochodnych zmodyfikowanych hydroksylu alkilowe właściwości żelowe są również powiązane ze stopniem modyfikacji alksylu. W przypadku stężenia roztworu o niskiej lepkości MC i HPMC można przygotować 10% -15% roztwór stężenia, średnią lepkość MC i HPMC można również przygotować 5% -10% roztworu, a roztwór MC i HPMC o wysokiej lepkości i HPMC. Wydajność o wysokiej masie cząsteczkowej zagęszczacza celulozy, to samo stężenie roztworu, różne polimery masy cząsteczkowej mają różną lepkość, lepkość i masę cząsteczkową można wyrażać w następujący sposób, [η] = 2,92 × 10-2 (dpn) 0,905, DPN jest średnim stopniem polimeryzacji wysokiego. Eter celulozy o niskiej masie cząsteczkowej, aby dodać więcej, aby osiągnąć lepkość docelową. Jego lepkość jest mniej zależna od szybkości ścinania, wysokiej lepkości w celu osiągnięcia lepkości docelowej, ilość potrzebna do dodania mniejszej, lepkość zależy od wydajności pogrubienia. Dlatego, aby osiągnąć pewną spójność, należy zagwarantować pewną ilość eteru celulozy (stężenie roztworu) i lepkości roztworu. Temperatura żelowania roztworu zmniejszyła się liniowo wraz ze wzrostem stężenia roztworu, a żelowanie wystąpiło w temperaturze pokojowej po osiągnięciu określonego stężenia. HPMC ma wysokie stężenie żelowania w temperaturze pokojowej.
Spójność można również dostosować, wybierając wielkość cząstek i etery celulozy o różnym stopniu modyfikacji. Tak zwana modyfikacja polega na wprowadzeniu grupy hydroksylowej alkilowej w pewnym stopniu podstawienia na strukturę szkieletu MC. Zmieniając względne wartości zastępcze dwóch podstawników, to znaczy względne wartości zastępcze DS i MS grup metoksy i hydroksylowych. Różne właściwości eteru celulozy są wymagane przez zmianę względnych wartości podstawienia dwóch rodzajów podstawników.
związek między spójnością a modyfikacją. Na rycinie 5 dodanie eteru celulozowego wpływa na zużycie wody przez zaprawę i zmienia stosunek wody wody i cementu, co jest efektem pogrubienia. Im wyższa dawka, tym większe zużycie wody.
Etery celulozy stosowane w pudrowych materiałach budowlanych muszą szybko rozpuścić się w zimnej wodzie i zapewniać systemowi odpowiednią konsystencję. Jeśli dana szybkość ścinania jest nadal flocuslentna i koloidalna, jest to produkt niespełniający norm lub niskiej jakości.
Istnieje również dobry liniowy związek między konsystencją zawiesiny cementu a dawką eteru celulozy, eter celulozy może znacznie zwiększyć lepkość zaprawy, im większa dawka, tym bardziej oczywisty efekt.
W wodnym roztworze eteru celulozy o wysokiej lepkości ma wysoką tixotropię, która jest jedną z cech eteru celulozowego. Wodne roztwory polimerów typu MC zwykle mają pseudoplastyczną, nietikisotropową płynność poniżej temperatury żelu, ale właściwości przepływu Newtonian przy niskich szybkościach ścinania. Pseudoplastyczność wzrasta wraz ze wzrostem masy cząsteczkowej lub stężenia eteru celulozy i jest niezależna od rodzaju i stopnia podstawnika. Dlatego etyki celulozy o tym samym stopniu lepkości, niezależnie od tego, czy MC, HPMC czy HEMC zawsze wykazują te same właściwości reologiczne, o ile stężenie i temperatura pozostają stałe. Wraz z rosnącą temperaturą powstaje żel strukturalny i występuje wysoki przepływ tixotropowy. Etyki celulozy o wysokim stężeniu i niskiej lepkości wykazują tixotropię nawet poniżej temperatury żelu. Ta nieruchomość jest bardzo korzystna dla budowy zaprawy budowlanej w celu dostosowania jej przepływu i wiszącej właściwości. Należy tutaj wyjaśnić, że im wyższa lepkość eteru celulozowego, tym lepsza retencja wody, ale im wyższa lepkość, tym wyższa względna masa cząsteczkowa eteru celulozy, odpowiadające zmniejszenie jego rozpuszczalności, co ma negatywny wpływ na stężenie moździerza i wydajność konstrukcji. Im wyższa lepkość, tym bardziej oczywiste jest zagęszczenie zaprawy, ale nie jest to całkowity związek proporcjonalny. Pewne niskie lepkość, ale zmodyfikowane eter celulozy w poprawie wytrzymałości strukturalnej mokrej zaprawy ma doskonałe wydajność, wraz ze wzrostem lepkości, retencja wody celulozy.
Czas po: 30-30-2022