Jedną z największych różnic pomiędzy zaprawą suchą a zaprawą tradycyjną jest to, że zaprawa mieszana na sucho jest modyfikowana niewielką ilością dodatków chemicznych. Dodanie jednego dodatku do zaprawy proszkowej nazywa się modyfikacją pierwotną, dodanie dwóch lub więcej dodatków nazywa się modyfikacją wtórną. Jakość zaprawy proszkowej zależy od prawidłowego doboru składników oraz koordynacji i dopasowania poszczególnych składników. Ponieważ dodatki chemiczne są droższe i mają większy wpływ na działanie zaprawy suchej. Dlatego przy wyborze dodatków najważniejszym priorytetem powinna być ilość dodatków. Poniżej znajduje się krótkie wprowadzenie do metody selekcji chemicznego dodatku eteru celulozy.
Eter celulozy nazywany jest także modyfikatorem reologii, domieszką służącą do regulacji właściwości reologicznych świeżo wymieszanej zaprawy i znajduje zastosowanie niemal w każdym rodzaju zaprawy. Przy wyborze odmiany i dawkowania należy wziąć pod uwagę następujące właściwości:
(1) Zatrzymywanie wody w różnych temperaturach;
(2) Efekt zagęszczania, lepkość;
(3) Zależność konsystencji od temperatury i wpływ na konsystencję w obecności elektrolitu;
(4) Forma i stopień eteryfikacji;
(5) Poprawa tiksotropii i zdolności pozycjonowania zaprawy (jest to konieczne w przypadku zapraw malowanych na powierzchniach pionowych);
(6) Szybkość rozpuszczania, warunki i kompletność rozpuszczania.
Oprócz dodawania eteru celulozy (takiego jak eter metylocelulozy) do zaprawy w postaci suchego proszku, można również dodać ester winylowy kwasu poliwinylowego, czyli wtórną modyfikację. Nieorganiczne spoiwa (cement, gips) zawarte w zaprawie mogą zapewnić wysoką wytrzymałość na ściskanie, ale mają niewielki wpływ na wytrzymałość na rozciąganie i zginanie. Polioctan winylu tworzy elastyczną warstwę w porach kamienia cementowego, dzięki czemu zaprawa jest w stanie wytrzymać duże obciążenia odkształcające i poprawia odporność na zużycie. Praktyka wykazała, że dodając do suchej zaprawy proszkowej różne ilości eteru metylocelulozowego i estrów winylowych kwasu poliwinylowego, można przygotować cienkowarstwową zaprawę mazową do klejenia płyt, zaprawę tynkarską, zaprawę do malowania dekoracyjnego i zaprawę murarską do bloczków z betonu komórkowego oraz zaprawę samopoziomującą do wylewanie podłóg itp. Mieszanie tych dwóch elementów może nie tylko poprawić jakość zaprawy, ale także znacznie poprawić efektywność budowy.
W praktyce, aby poprawić ogólną wydajność, konieczne jest zastosowanie kombinacji wielu dodatków. Istnieje optymalny stosunek dopasowania pomiędzy dodatkami. Jeśli zakres dozowania i stosunek są odpowiednie, mogą one poprawić działanie zaprawy pod różnymi względami. Jednakże, stosowany samodzielnie, wpływ modyfikacji na zaprawę jest ograniczony, a czasami nawet Negatywne skutki, takie jak dodanie samej celulozy, przy jednoczesnym zwiększeniu spoistości zaprawy i zmniejszeniu stopnia rozwarstwienia, znacznie zwiększają zużycie wody przez zaprawę i utrzymywać go wewnątrz zaczynu, co prowadzi do dużego spadku wytrzymałości na ściskanie; Po zmieszaniu ze środkiem napowietrzającym, chociaż stopień rozwarstwienia zaprawy może zostać znacznie zmniejszony, a zużycie wody również znacznie zmniejszone, ale wytrzymałość zaprawy na ściskanie będzie miała tendencję do zmniejszania się z powodu większej liczby pęcherzyków powietrza. Aby w jak największym stopniu poprawić właściwości użytkowe zaprawy murarskiej, a jednocześnie uniknąć naruszenia innych właściwości zaprawy, konsystencja, uwarstwienie i wytrzymałość zaprawy murarskiej muszą spełniać wymagania projektu i odpowiednich wymagań technicznych. specyfikacje. Jednocześnie nie stosuje się zaczynu wapiennego, co oszczędza. Dla cementu, ochrony środowiska itp. konieczne jest podjęcie kompleksowych działań, opracowanie i zastosowanie domieszek kompozytowych pod kątem redukcji wody, wzrostu lepkości, zatrzymywania i zagęszczania wody oraz Plastyfikacja napowietrzająca.
Czas publikacji: 8 maja 2023 r