Rola redyspergowalnego proszku polimerowego w masie szpachlowej

Rolaredyspergowalnypolimerproszekw proszku szpachlowym: ma silną przyczepność i właściwości mechaniczne, wyjątkową wodoodporność, przepuszczalność oraz doskonałą odporność na alkalia i odporność na zużycie, a także może poprawić zatrzymywanie wody i wydłużyć czas otwarty w celu zwiększenia trwałości.

1. Efekt świeżo wymieszanej zaprawy

1) Ulepsz konstrukcję.

2) Dodatkowa retencja wody w celu poprawy hydratacji cementu.

3) Zwiększ urabialność.

4) Unikaj wczesnego pękania.

2. Efekt stwardnienia zaprawy

1) Zmniejszyć moduł sprężystości zaprawy i zwiększyć kompatybilność z warstwą bazową.

2) Zwiększ elastyczność i odporność na pękanie.

3) Popraw odporność na opadanie proszku.

4) Hydrofobowy lub zmniejszający wchłanianie wody.

5) Zwiększ przyczepność do warstwy bazowej.

Redyspergowalny proszek lateksowy w kontakcie z wodą tworzy emulsję polimerową. Podczas mieszania i suszenia emulsja ulega ponownemu odwodnieniu. Proszek lateksowy działa w proszku szpachlowym, a proces tworzenia układu kompozytowego hydratacji cementu i tworzenia powłoki proszku lateksowego przebiega w czterech etapach:

①Gdy redyspergowalny proszek lateksowy zostanie równomiernie zmieszany z wodą w proszku szpachlowym, zostaje on zdyspergowany w drobne cząstki polimeru;

②Żel cementowy powstaje stopniowo w wyniku wstępnej hydratacji cementu, faza ciekła jest nasycana Ca(OH)2 powstającym podczas procesu hydratacji, a cząstki polimeru utworzone przez proszek lateksowy osadzają się na powierzchni żelu cementowego/ nieuwodniona mieszanina cząstek cementu;

③ W miarę dalszej hydratacji cementu zmniejsza się zawartość wody w porach kapilarnych, a cząstki polimeru stopniowo zamykają się w porach kapilarnych, tworząc szczelnie upakowaną warstwę na powierzchni mieszaniny żel cementowy/nieuwodnione cząstki cementu i wypełniacz;

④ Pod wpływem reakcji hydratacji, absorpcji warstwy podstawowej i parowania powierzchniowego wilgoć ulega dalszej redukcji, a utworzone warstwy układające się w cienką warstwę łączą się, a produkty reakcji hydratacji łączą się ze sobą, tworząc kompletną strukturę sieciową. System kompozytowy powstały w wyniku hydratacji cementu i utworzenia warstwy proszku lateksowego poprawia odporność szpachli na pękanie dynamiczne.

Z praktycznego punktu widzenia wytrzymałość szpachli stosowanej jako warstwy przejściowej pomiędzy izolacją zewnętrzną a powłoką ściany zewnętrznej nie powinna być większa niż wytrzymałość zaprawy tynkarskiej, gdyż w przeciwnym razie łatwo może dojść do spękań. W całym systemie ociepleń elastyczność szpachli powinna być większa niż podłoża. W ten sposób szpachlówka może lepiej dostosować się do odkształceń podłoża i buforować własne odkształcenia pod wpływem zewnętrznych czynników środowiskowych, złagodzić koncentrację naprężeń oraz zmniejszyć możliwość pękania i łuszczenia się powłoki.


Czas publikacji: 27 października 2022 r