RedisperIble Lateks proszkowy z innymi nieorganicznymi spoiwaczami (takimi jak cement, wapno, gips itp.) I różne agregaty, wypełniacze i inne dodatki (takie jak e-hydroksypropyloceloza, eter, eter skrobi, lignoceluloza, środek hydrofobowy itp.) Po dodaniu do wody i mieszania zaprawy suchej do wody, lateksowe cząsteczki proszku zostaną rozproszone do wody pod działaniem hydrofilowego koloidu i mechanicznego ścinania. Czas wymagany do rozproszenia normalnego proszku do normeksowego, jest bardzo krótki, a ten wskaźnik czasu redyskowania jest również ważnym parametrem do zbadania jej jakości. Na wczesnym etapie mieszania proszek lateksowy zaczął już wpływać na reologię i urabialność zaprawy.
Ze względu na różne cechy i modyfikacje każdego podzielonego proszku lateksowego efekt ten jest również inny, niektóre mają efekt pomocy przepływowej, a niektóre mają rosnący efekt tixotropii. Mechanizm jego wpływu pochodzi z wielu aspektów, w tym wpływu lateksowego proszku na powinowactwo wody podczas dyspersji, wpływ różnej lepkości lateksowego proszku po dyspersji, wpływu koloidu ochronnego oraz wpływu cementu i pasów wodnych. Wpływy obejmują wzrost zawartości powietrza w zaprawie i rozkład pęcherzyków powietrza, a także wpływ własnych dodatków i interakcję z innymi dodatkami. Dlatego dostosowany i podzielony wybór wyposażonego w proszek lateksowy jest ważnym sposobem wpłynięcia na jakość produktu. Najczęstszym punktem widzenia jest to, że czerwony proszek lateksowy zwykle zwiększa zawartość powietrza w zaprawie, smarując w ten sposób budowę zaprawy, a powinowactwo i lepkość proszku lateksowego, zwłaszcza ochronnego koloidu, do wody, gdy rozproszony wzrost stężenia pomaga poprawić kohezję konstrukcyjnej zaprawy, poprawiając wykonalność moździerza. Następnie na powierzchni roboczej nakłada się mokra zaprawa zawierająca lateksową dyspersję proszku. Wraz ze zmniejszeniem wody na trzech poziomach - wchłanianie warstwy podstawowej, zużycie reakcji hydratacji cementu i ulotką wody powierzchniowej na powietrze, cząsteczki żywicy stopniowo zbliżają się, interfejsy stopniowo łączą się ze sobą i wreszcie stają się ciągłą folią polimerową. Proces ten występuje głównie w porach zaprawy i powierzchni ciała stałego.
Należy podkreślić, że aby ten proces był nieodwracalny, to znaczy, gdy folia polimerowa ponownie napotyka wodę, nie zostanie ponownie rozproszona, a ochronne koloid z czerwonego lateksowego proszku należy oddzielić od systemu filmu polimerowego. Nie stanowi to problemu w systemie zaprawy cementowej alkalicznej, ponieważ zostanie on saponifikowany przez alkaliczne wygenerowane przez hydratację cementu, a jednocześnie adsorpcja materiałów przypominających kwarcowo będzie stopniowo oddzielają go od systemu, bez ochrony koloidów hydrofilowości, które są nierozpuszczalne w wodzie i tworząc jednorazowy rozkład rostania proszkowego, nie tylko w suszarstwie, nie w długoterminowych koloidach, które długoterminowe, ale długoterminowe, ale długoterminowe, ale długoterminowe koloidy, które długoterminowe, ale długoterminowe, ale długoterminowe, ale długoterminowe, ale długoterminowe, ale długoterminowe koloidy, ale długoterminowe, ale długoterminowe koloidy, ale długoterminowe, ale długoterminowe, ale długoterminowe, ale długoterminowe, ale długoterminowe, ale długoterminowe, ale długoterminowe. Warunki zanurzenia wody. W systemach niealkalinowych, takich jak systemy lub systemy gipsowe lub systemy z tylko wypełniaczami, z jakiegoś powodu ochronne koloid nadal częściowo istnieje w końcowej folii polimerowej, która wpływa na wodną oporność filmu, ale ponieważ systemy te nie są wykorzystywane w przypadku długoterminowego zanurzenia w wodzie, a polimer nadal ma swoje unikalne właściwości mechaniczne, nie wpływa na zastosowanie proszku do realizacji w tych systemach w tych systemach.
Wraz z utworzeniem końcowej folii polimerowej w uleczonej zaprawie powstaje system złożony z spoiwa nieorganicznych i organicznych, to znaczy materiał hydrauliczny tworzy krucha i twardą ramę, a czerwony proszek lateksowy tworzy film między szczeliną a stałą powierzchnią. Elastyczne połączenie. Tego rodzaju połączenie można sobie wyobrazić jako podłączone do sztywnego szkieletu przez wiele małych źródeł. Ponieważ wytrzymałość na rozciąganie folii żywicy polimerowej utworzona przez proszek lateksowy jest zwykle o rząd wielkości wyższy niż wytrzymałość materiałów hydraulicznych, wytrzymałość samej zaprawy można zwiększyć, to znaczy kohezja. Ponieważ elastyczność i zdeformowanie polimeru są znacznie wyższe niż w sztywnej strukturze, takiej jak cement, odkształcalność zaprawy ulega poprawie, a wpływ naprężenia rozpraszania jest znacznie poprawia, poprawiając w ten sposób odporność na pęknięcie zaprawy.
Czas po: Mar-07-2023