W zastosowaniach spożywczych karboksymetyloceluloza sodowa (CMC) jest stosowana jako dodatek do żywności o różnych funkcjach, w tym zagęszczającym, stabilizującym, emulgującym i kontrolującym zatrzymywanie wilgoci. Aby zapewnić bezpieczeństwo i jakość produktów spożywczych, istnieją szczególne wymagania i przepisy regulujące stosowanie CMC. Oto kilka kluczowych wymagań dotyczących CMC w zastosowaniach spożywczych:

1. Zatwierdzenie regulacyjne:
   • CMC stosowane w żywności musi być zgodne z normami regulacyjnymi i uzyskać zgodę odpowiednich organów, takich jak amerykańska Agencja ds. Żywności i Leków (FDA), Europejski Urząd ds. Bezpieczeństwa Żywności (EFSA) i inne agencje regulacyjne w różnych krajach.
   • CMC musi zostać uznane za ogólnie uznane za bezpieczne (GRAS) lub zatwierdzone do stosowania jako dodatek do żywności w określonych granicach i na określonych warunkach.
2. Czystość i jakość:
   • CMC stosowany w żywności musi spełniać rygorystyczne standardy czystości i jakości, aby zapewnić jego bezpieczeństwo i skuteczność.
   • Powinien być wolny od zanieczyszczeń, takich jak metale ciężkie, zanieczyszczenia mikrobiologiczne i inne szkodliwe substancje, a także odpowiadać maksymalnym dopuszczalnym limitom określonym przez organy regulacyjne.
   • Stopień podstawienia (DS) i lepkość CMC mogą się różnić w zależności od zamierzonego zastosowania i wymagań prawnych.
3. Wymagania dotyczące etykietowania:
   • Produkty spożywcze zawierające CMC jako składnik muszą dokładnie oznaczyć swoją obecność i funkcję w produkcie.
   • Na etykiecie powinna w wykazie składników znajdować się nazwa „karboksymetyloceluloza” lub „karboksymetyloceluloza sodowa” wraz z określeniem jej specyficznej funkcji (np. zagęstnik, stabilizator).
4. Poziomy wykorzystania:
   • CMC należy stosować w zastosowaniach spożywczych w ramach określonych poziomów użycia i zgodnie z dobrą praktyką produkcyjną (GMP).
   • Agencje regulacyjne zapewniają wytyczne i maksymalne dopuszczalne limity stosowania CMC w różnych produktach spożywczych w oparciu o zamierzoną funkcję i względy bezpieczeństwa.
5. Ocena bezpieczeństwa:
   • Zanim CMC będzie można zastosować w produktach spożywczych, należy ocenić jego bezpieczeństwo w drodze rygorystycznych ocen naukowych, w tym badań toksykologicznych i ocen narażenia.
   • Organy regulacyjne dokonują przeglądu danych dotyczących bezpieczeństwa i przeprowadzają oceny ryzyka, aby upewnić się, że stosowanie CMC w zastosowaniach spożywczych nie stwarza żadnego zagrożenia dla zdrowia konsumentów.
6. Deklaracja alergenów:
   • Chociaż nie wiadomo, czy CMC jest powszechnym alergenem, producenci żywności powinni deklarować jego obecność w produktach spożywczych, aby poinformować konsumentów o alergiach lub wrażliwości na pochodne celulozy.
7. Przechowywanie i obsługa:
   • Producenci żywności powinni przechowywać i obchodzić się z CMC zgodnie z zalecanymi warunkami przechowywania, aby zachować jego stabilność i jakość.
   • Aby zapewnić identyfikowalność i zgodność z wymogami regulacyjnymi, konieczne jest odpowiednie oznakowanie i dokumentacja partii CMC.

przestrzeganie norm prawnych, wymagań dotyczących czystości i jakości, dokładne oznakowanie, odpowiednie poziomy użycia, oceny bezpieczeństwa oraz właściwe praktyki przechowywania i obchodzenia się z nimi są niezbędne do stosowania CMC w zastosowaniach spożywczych. Spełniając te wymagania, producenci żywności mogą zapewnić bezpieczeństwo, jakość i zgodność produktów spożywczych zawierających CMC jako składnik.