Abstrakcyjny:W artykule za pomocą eksperymentów ortogonalnych zbadano wpływ i prawo eteru celulozy na główne właściwości klejów do płytek. Główne aspekty jej optymalizacji mają pewne znaczenie referencyjne dla dostosowania niektórych właściwości klejów do płytek.
Obecnie produkcja, przetwarzanie i zużycie eteru celulozy w moim kraju zajmują wiodącą pozycję na świecie. Dalszy rozwój i wykorzystanie eteru celulozy jest kluczem do rozwoju nowych materiałów budowlanych w moim kraju. Wraz z ciągłym rozwojem klejów do płytek oraz ciągłą optymalizacją i doskonaleniem ich działania, wybór rodzajów zastosowań zapraw na nowym rynku materiałów budowlanych został wzbogacony. Jednak dalszym rozwojem rynku klejów do płytek stał się sposób na dalszą optymalizację głównych parametrów klejów do płytek. nowy kierunek.
1. Przetestuj surowce
Cement: W tym doświadczeniu użyto zwykłego cementu portlandzkiego PO 42,5 produkowanego przez Changchun Yatai.
W teście użyto piasku kwarcowego: 50-100 mesh, produkowanego w Dalin w Mongolii Wewnętrznej.
W tym teście użyto redyspergowalnego proszku lateksowego: SWF-04, wyprodukowany przez Shanxi Sanwei.
Włókno drzewne: Włókno użyte w tym teście jest produkowane przez firmę Changchun Huihuang Building Materials.
Eter celulozy: W teście tym wykorzystuje się eter metylocelulozy o lepkości 40 000, produkowany przez firmę Shandong Ruitai.
2. Metoda badania i analiza wyników
Metoda badania wytrzymałości wiązania na rozciąganie odwołuje się do normy JC/T547-2005. Rozmiar próbki testowej wynosi 40 mm x 40 mm x 160 mm. Po uformowaniu odstawić na 1d i usunąć szalunek. Utwardzany w komorze o stałej wilgotności przez 27 dni, głowicę ciągnącą złączono z blokiem testowym za pomocą żywicy epoksydowej, a następnie umieszczono w komorze o stałej temperaturze i wilgotności w temperaturze (23±2)°C i wilgotności względnej ( 50±5)%. 1d, Przed badaniem sprawdzić próbkę pod kątem pęknięć. Zamontować uchwyt na uniwersalnej elektronicznej maszynie wytrzymałościowej, aby upewnić się, że połączenie uchwytu z maszyną nie jest zagięte, ciągnąć próbkę z prędkością (250±50) N/s i zapisać wyniki badania. Ilość cementu użytego w tym teście wynosi 400 g, całkowita masa innych materiałów wynosi 600 g, stosunek wody do środka wiążącego ustalono na 0,42 i przyjęto projekt ortogonalny (3 współczynniki, 3 poziomy), a współczynnikami są zawartość eteru celulozy, zawartość proszku gumowego i stosunek cementu do piasku, zgodnie z dotychczasowymi doświadczeniami badawczymi w celu określenia konkretnej dawki każdego czynnika.
2.1 Wyniki testów i analiza
Ogólnie rzecz biorąc, kleje do płytek tracą wytrzymałość na rozciąganie po zanurzeniu w wodzie.
Z wyników badań uzyskanych w teście ortogonalnym wynika, że zwiększenie ilości eteru celulozy i proszku gumowego może w pewnym stopniu poprawić wytrzymałość wiązania kleju do płytek na rozciąganie, a zmniejszenie stosunku zaprawy do piasku może zmniejszyć jego wytrzymałość wiązania na rozciąganie, jednak wynik badania 2 uzyskany w teście ortogonalnym nie może w bardziej intuicyjny sposób odzwierciedlać wpływu trzech czynników na wytrzymałość wiązania na rozciąganie kleju do płytek ceramicznych po namoczeniu w wodzie i przyczepność przy rozciąganiu po 20 minutach suszenia. Dlatego też omówienie względnej wartości spadku wytrzymałości wiązania na rozciąganie po zanurzeniu w wodzie może lepiej odzwierciedlać wpływ na nią trzech czynników. Względną wartość spadku wytrzymałości określa pierwotna wytrzymałość wiązania na rozciąganie i wytrzymałość na rozciąganie po zanurzeniu w wodzie. Obliczono stosunek różnicy wytrzymałości wiązania do pierwotnej wytrzymałości wiązania na rozciąganie.
Z analizy danych badawczych wynika, że zwiększając zawartość eteru celulozy i proszku gumowego, można nieznacznie poprawić wytrzymałość wiązania na rozciąganie po zanurzeniu w wodzie. Siła wiązania wynosząca 0,3% jest o 16,0% większa niż siła wiązania 0,1%, a poprawa jest bardziej widoczna, gdy zwiększa się ilość proszku gumowego; Gdy ilość wynosi 3%, siła wiązania wzrasta o 46,5%; zmniejszając stosunek zaprawy do piasku, można znacznie zmniejszyć wytrzymałość wiązania na rozciąganie po zanurzeniu w wodzie. Siła wiązania spadła o 61,2%. Intuicyjnie widać z rysunku 1, że gdy ilość proszku gumowego wzrasta z 3% do 5%, względna wartość spadku siły wiązania wzrasta o 23,4%; ilość eteru celulozy wzrasta z 0,1% do 0,3%, względna wartość spadku siły wiązania wzrosła o 7,6%; natomiast względna wartość spadku siły wiązania wzrosła o 12,7% przy stosunku zaprawy do piasku wynoszącym 1:2 w porównaniu do 1:1. Po porównaniu na rysunku można łatwo stwierdzić, że spośród trzech czynników ilość proszku gumowego i stosunek zaprawy do piasku mają bardziej oczywisty wpływ na wytrzymałość wiązania na rozciąganie podczas zanurzenia w wodzie.
Według JC/T 547-2005 czas schnięcia kleju do płytek jest większy lub równy 20 minut. Zwiększanie zawartości eteru celulozy może spowodować stopniowy wzrost wytrzymałości wiązania na rozciąganie po wietrzeniu przez 20 minut, a zawartość eteru celulozy będzie wynosić 0,2%, 0,3% w porównaniu z zawartością 0,1%. Wytrzymałość kohezyjna wzrosła odpowiednio o 48,1% i 59,6%; zwiększenie ilości proszku gumowego może również spowodować stopniowy wzrost wytrzymałości wiązania na rozciąganie po wietrzeniu przez 20 deszczów, ilość proszku gumowego wynosi 4%, 5%% w porównaniu z 3%, siła wiązania wzrosła odpowiednio o 19,0% i 41,4%; zmniejszając stosunek zaprawy do piasku, wytrzymałość wiązania na rozciąganie po 20 minutach wietrzenia stopniowo malała, a stosunek zaprawy do piasku wynosił 1:2. W porównaniu do stosunku zaprawy 1:1, wytrzymałość wiązania na rozciąganie zmniejszyła się o 47,4%. . Biorąc pod uwagę względną wartość zmniejszenia wytrzymałości wiązania na rozciąganie, można wyraźnie odzwierciedlić wpływ różnych czynników, poprzez te trzy czynniki, można wyraźnie stwierdzić, że względna wartość spadku wytrzymałości wiązania na rozciąganie po 20 minutach suszenia, po 20 minut suszenia wpływ składu zaprawy na wytrzymałość wiązania na rozciąganie nie jest już tak znaczący jak wcześniej, ale wpływ zawartości eteru celulozy jest w tym czasie bardziej wyraźny. Wraz ze wzrostem zawartości eteru celulozy względna wartość spadku jego wytrzymałości stopniowo maleje, a krzywa ma tendencję do łagodnej. Można zauważyć, że eter celulozy dobrze wpływa na poprawę siły wiązania kleju do płytek po 20 minutach suszenia.
2.2 Ustalanie formuły
Dzięki powyższym eksperymentom uzyskano podsumowanie wyników ortogonalnego planu eksperymentu.
Z podsumowania wyników projektowych eksperymentu ortogonalnego można wybrać grupę kombinacji A3 B1 C2 o doskonałych parametrach, czyli zawartość eteru celulozy i proszku gumowego wynosi odpowiednio 0,3% i 3%, a stosunek zaprawy do piasku wynosi 1:1,5.
3. Wniosek
(1) Zwiększenie ilości eteru celulozy i proszku gumowego może w pewnym stopniu zwiększyć wytrzymałość wiązania na rozciąganie kleju do płytek, jednocześnie zmniejszając stosunek zaprawy do piasku, zmniejsza się wytrzymałość wiązania na rozciąganie i stosunek zaprawy do piasku. wpływ ilości eteru celulozy na wytrzymałość wiązania kleju do płytek ceramicznych po zanurzeniu w wodzie jest bardziej znaczący niż wpływ znajdującej się na nim ilości eteru celulozy;
(2) Ilość eteru celulozy ma największy wpływ na wytrzymałość wiązania kleju do płytek na rozciąganie po 20 minutach suszenia, co wskazuje, że dostosowując ilość eteru celulozy, klej do płytek można znacznie poprawić po 20 minutach suszenia. Po wytrzymałości wiązania na rozciąganie;
(3) Gdy ilość proszku gumowego wynosi 3%, ilość eteru celulozy wynosi 0,3%, a stosunek zaprawy do piasku wynosi 1:1,5, działanie kleju do płytek jest lepsze, co jest najlepsze w tym teście . Dobra kombinacja poziomów.
Czas publikacji: 23 lutego 2023 r